Tatlı, sulu ve dalda asılı duran armutlar, yazın sonlarına doğru gelen sıcak ile çiçek açtıklarında sonbahara doğru hasat edilmeye hazırdır. Çoğu meyvenin aksine, armutlar en iyi ağaçtayken olgunlaşır. Bu nedenle, tam olgunlaşmadan, dokunulamayacak kadar sert, daldan kolayca ayrıldıklarında ve kokulu sulu olduklarında toplanmaları gerekir. Amerikalı yazar Ralph Waldo Emerson'un bir keresinde dediği gibi, mükemmel olgunlaşmış armut tatlı ve nadir bir şey olabilir: "Armutun hayatında, yenmek için mükemmel olduğu sadece 10 dakika vardır."

Armut ağaçlarının, Avrupa ve Asya'ya yayılmadan çok önce, Kafkasya bölgesinde, Karadeniz ve Hazar Denizi çevresinde ortaya çıktığına inanılıyor. Destansı şiirinde The Odyssey, Yunan şair Homeros, kahraman Odysseus'un, tanrılar tarafından tüm yıl boyunca meyve vermesi için kutsanmış olan Phaeacians Kralı Alcinous'un armut ağaçlarına nasıl hayran olduğunu anlatır. Çinliler, ağaçların uzun ömürlü olması nedeniyle armudu ölümsüzlüğün sembolü olarak görürler ve tütün moda haline gelmeden önce armut yaprağı kullanılırdı.

Kitabında, Natural History, , Romalı yazar Pliny the Elder, armutları bal ile pişirmeyi anlatıyor. Romalılar meyveye son derece düşkündü, pişmiş ve çiğ olarak yerken, eski Yunanlılar onu bulantı önleyici tedavilerde kullandılar. Yunan mitolojisinde armut, kadınsı kıvrımlarıyla aşk tanrıçası Afrodit ve tanrıların kraliçesi Hera için kutsaldır. İngiltere Kralı III armutları o kadar çok seviyordu ki, La Rochelle-Normande'den Manş Denizi'ne sevk ettirdi.- sadece Fransız karısını memnun etmek için değil.

Romantik olarak armut, gül ailesinin bir üyesidir. Kokusu tatlı ve kırsal, katmanlı ve taze. Jo Malone London'da, English Pear & Freesia Cologne, için, Keats'in "sis ve yumuşak meyve mevsimi"ni kapsayan bir koku yaratmak için meyveyi parlak, canlı frezya ile harmanladık. Uzun çimenlerde piknikler, arıların vızıltısı, güneş ışınlarının tarlaların arasından alçaktan süzülmesi, bulutlar geçerken dünyayı ısıtması...